Gewassen pentekening van Abraham de Haen naar een tekening van Abraham Meyling uit 1733.
Het Huis te Breckelenkamp beschikte vroeger niet over een archief en is, in vergelijking met andere historische buitenplaatsen, in de geschiedschrijving stiefmoederlijk bedeeld. Voor een deel kan dit verklaard worden uit de afgelegen ligging van het Huis. De onderzoekers, reizigers en kunstenaars die vanaf ongeveer het begin van de achttiende eeuw de oudheden van Nederland in kaart brachten hadden er vaak moeite mee om dit aan de rand van een uitgestrekt moerasgebied liggende noordelijkste puntje van Twente te vinden. Een andere oorzaak is dat de zeventiende-eeuwse bewoners vijanden waren van de Staten, waardoor geschiedschrijvers nog tot na de Tweede Wereldoorlog moeite hadden een objectief beeld van het Huis en zijn geschiedenis te geven.
Moet de geschiedenis van het Huis door dit gebrek aan informatie dan onderbelicht blijven? Gelukkig niet, want wie zich de moeite neemt te rade te gaan bij voor Nederlandse onderzoekers minder gebruikelijke bronnen stuit juist op een overvloed aan gegevens. Veel daarvan is niet onbekend, wel ongebruikt op dit zijspoor van de vaderlandse geschiedenis. De belangrijkste bronnen zijn afkomstig van mensen die op de een of andere manier te maken hadden met het Huis en die hun belevenissen op papier hebben gezet in de vorm van een dagboek of correspondentie. Zij zorgden daarmee voor een schat aan zeer persoonlijke getuigenissen.
Brief van Wayer aan Adriaan van Camont Zwolle, 13 juni 1649Zo was er de Zwolse priester Arnold Waeijer (1606-1692), huisvriend en vertrouwensman van de Bentincks. Zeker, zijn uitvoerige aantekeningen over de lotgevallen van de katholieken in Zwolle en omstreken in de zeventiende eeuw zijn overbekend. Ze werden door hem op hoge leeftijd samengevoegd tot het handschrift Nopende het Aerts-Priesterschap van Swolle naer de beroerten deser Nederlanden mitsgaders van eenige gedenckweerdige voorvallen. Het is een uniek document over de vervolging van de katholieken van de hand van een tijdgenoot en ooggetuige. Waeijer beschrijft hierin de gevaren waaraan de priesters in die dagen waren blootgesteld, de spanningen en incidenten rond de schuilkerken, de voortdurende intimidaties en de onderdrukkende en willekeurig toegepaste wetten en regels. Het handschrift is van bijzonder belang voor de geschiedenis van het Huis omdat er gebeurtenissen in worden beschreven waarbij Gerard Adolph Bentinck, de meest spraakmakende Heer van Breckelenkamp, betrokken was. Veel van die gebeurtenissen komen niet in andere bronnen voor. De auteur was er zelf bij aanwezig of er ten minste nauw bij betrokken.
Veel minder bekend is de correspondentie die Waeijer voerde met Gerard Adolph, met diens vader Everhard en met Adriaan van Camont, de schoonvader van Gerard Adolph. Die briefwisseling vond plaats over een periode van meer dan twaalf jaar en het grootste deel ervan is bewaard gebleven. De brieven geven een zeldzaam inzicht in de zorgen en drijfveren van de Bentincks, hun lief en leed en hun dagelijkse beslommeringen. Daarmee zijn ze van grote betekenis voor de geschiedenis van het Huis te Breckelenkamp. Het enige dat er over lijkt te zijn gepubliceerd is een aantal summiere losse verwijzingen in een geschriftje van Thomas de Vries uit 1947. Daarin wordt de Bentincks echter beslist geen recht gedaan. Het lezen van de oorspronkelijke brieven in hun geheel en niet beperkt tot enkele passages leidt tot een heel andere, veel positievere kijk op de familie.
Overeenkomst tussen Johan Caspar Joseph von Raet en Herman Otto Bentinck[br]12 februari 1778Een bron van nog grotere betekenis is Johann Caspar Joseph de Raet van Beugelskamp (1715-1795), zwager van een kleinzoon van Gerard Adolph Bentinck. De Raet verzamelde en kopieerde alles wat maar enigszins met de Breckelenkamp te maken had, vanaf de eerste bewoners tot aan zijn tijd. Dat deed hij voornamelijk in verband met een slepende erfeniskwestie. Zijn zoon Frederik Ferdinand ging er uit belangstelling met evenveel energie mee door. De hele verzameling documenten kwam in het Staatsarchiv Münster terecht.
Met deze rijkdom aan informatie is het mogelijk de geschiedenis van het Huis te doorweven met citaten en anekdotes die de personen dichterbij brengen. Over de vroegste bewoners van het Huis is niet veel bekend. Ze zullen min of meer in het verleden verborgen blijven omdat we voor gegevens over hen over het algemeen slechts kunnen putten uit genealogieën, inschrijvingen in leenregisters, akten en bezoeken aan de landdagen van de ridderschap. Daar komt in de loop van de zestiende eeuw door het beschikbare bronnenmateriaal geleidelijk verandering in. Dan komt er meer zicht op de mensen en hun drijfveren.
Het AHB - Archief van het Huis te Breckelenkamp - bevat gedigitaliseerde informatie over het Huis te Breckelenkamp, zoals historische documenten, krantenknipsels en afbeeldingen van het Huis te Breckelenkamp en informatie over de evenementen die er plaatsvonden. Een uitgebreide uitleg over de (historische) achtergrond van het archief vindt u in de 'historische inleiding archief'.
Hieronder staat een korte introductie aan de hand van "vragen & antwoorden." Toekomstige veelgestelde vragen zullen hier aan toegevoegd worden:
Wat is het doel van het AHB?Waaruit bestaat de digitale collectie van het AHB?Het AHB bevat naast de objecten zelf ook aanvullende informatie, zoals (meestal) een transcript bij een historisch document
Waar bevinden zich de oorspronkelijke documenten?Bij elk object is aangegeven waar het origineel te vinden is, bijvoorbeeld: Historisch Centrum Overijssel, Stadsgericht Ootmarsum nr. 133
Wie beheert het AHB?Het AHB is ontwikkeld door Stichting Het Huis te Breckelenkamp, die het archief ook beheert.
Kan ik zelf een inbreng leveren?Als u beschikt over historische informatie over het Huis dan nodigen wij u graag uit dat kenbaar te maken via onze contactpagina.
Het archief van het Huis te Breckelenkamp (AHB) wordt beheerd door Stichting het Huis te Breckelenkamp (hierna "de Stichting" of "wij"). Wij streven er naar om al het materiaal dat zich in het archief bevindt zo toegankelijk mogelijk aan te bieden en verspreiding en gebruik er van zo veel mogelijk te stimuleren.
Daarom moedigen wij eenieder aan om het materiaal - d.w.z. voor dat deel waarvan zeker is dat de Stichting rechthebbende is - te reproduceren en bewerken voor eigen doeleinden onder de voorwaarden die geregeld worden door de Creative Commons licentie met naamsvermelding voor niet-commercieel gebruik - hierna de CC-licentie.
Echter, omdat het oorspronkelijke materiaal op deze archief-site afkomstig is uit vele verschillende bronnen, kan de Stichting geen algemeen geldende CC-licentie verklaring voor al het materiaal op deze site geven. Daarom is er voor gekozen om per item/artikel aan te geven of de Stichting rechthebbende is en of de CC-licentie dus van toepassing is.
Overigens kan deze licentie nooit het recht van de auteursrechthebbende opheffen; hij is alleen van toepassing op die delen van dit archief waarvan de Stichting aantoonbaar het auteursrecht heeft of waar geen rechthebbenden meer van zijn. Wij hebben ons best gedaan om bij ieder item in ons archief aan te geven wat de bron is, en wie eventuele makers van bv. tekst/beeld (zouden kunnen) zijn.
In het kort:
De tekst van dit artikel is gelicenseerd onder een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel 3.0 Nederland licentie. Vermeld als bronvermelding in ieder geval de auteur: "A.U. Teur". Een link naar deze site wordt op prijs gesteld.