Het pad langs de kapschuur, aan de zuidwestkant van het Huis te Breckelenkamp. De kapschuur is daar in 1995 gebouwd op de plaats van de vervallen fietsenstalling, voor een deel van het eikehout van de twee omgekapte bomen op het voorplein.

Gracht ten noorden van het Huis. Aan de rechterkant - niet zichtbaar - liggen de nieuw aangelegde siertuinen.

Het pad langs de buitengracht, aan de achterzijde (oosten) van het Huis te Breckelenkamp. Najaar 2011.

De eerste sinaasappelboompjes worden in het najaar in de oranjerie geplaatst om te overwinteren. De oranjerie is een bijdrage uit deze tijd aan het Huis die de traditionele profilering van een landgoed als paradijsje in het landschap moet accentueren. Bij het bouwen van de oranjerie zijn zeventiende-eeuwse technieken toegepast. Zo is er een extra raam op het westen aangebracht en de bepleistering van de muren bestaat geheel uit schelpkalk zonder gips, waardoor de muren vocht ademen en condens achterwege blijft.

In de oranjerie, met op de voorgrond enkele sinaasappelboompjes. De oranjerie is een bijdrage uit deze tijd aan het Huis die de traditionele profilering van een landgoed als paradijsje in het landschap moet accentueren. Bij het bouwen van de oranjerie zijn zeventiende-eeuwse technieken toegepast. Zo is er een extra raam op het westen aangebracht en de bepleistering van de muren bestaat geheel uit schelpkalk zonder gips, waardoor de muren vocht ademen en condens achterwege blijft.

De moestuin, ten zuiden van het Huis te Breckelenkamp, met waterput in het najaar van 2008.

Moestuin met de kas. De kas komt van een andere locatie en is oorspronkelijk gebouwd in 1903 door een Amsterdamse kassenbouwer. Het materiaal werd in 2001 gekocht door Stichting het Huis te Breckelenkamp en de kas werd weer opgebouwd in de moestuin.

Naast de ingang van de beukenberceau, ten noorden van het Huis, ligt de iristuin die elk voorjaar haar bijzondere kleurenpracht laat zien.

Naast de ingang van de beukenberceau, ten noorden van het Huis,  ligt de iristuin die elk voorjaar haar bijzondere kleurenpracht laat zien.

In de boomgaard, omsloten door een meidoornhaag, staan achttien hoogstamfruitbomen. Het zijn oude fruitrassen, cultuurhistorisch erfgoed dat na de jaren zestig bijna zijn verdwenen toen hoogstambomen voor de fruittelers niet meer rendabel waren. Vooral de oogst van de prachtige, niet meer in de handel te krijgen appels is elk jaar weer overweldigend. De boomgaard is aangelegd volgens de richtlijnen van Johann Hermann Knoop: de bomen zijn geplant ‘in het Verband of Vijfsteek (Quincunce)’240 met een onderbeplanting van onder meer verschillende soorten frambozen. De noordwestelijke toegang wordt gevormd door een leiperenboog.